Zuid-Afrika: Protesten & Wild Coast
Door: Fardau
Blijf op de hoogte en volg Fardau
30 Oktober 2015 | Zuid-Afrika, Grahamstown
Als je een echte Zuid Afrikaanse ervaring wil, zal je het krijgen ook. 'Welcome to South Africa' was ongeveer het eerste wat ik hoorde toen onder luid gezang en geschreeuw om 5.30 in de ochtend mijn huis uit werd gezet. Onder het mom van 'the whole University must be shut down, including the residences'. Protesten in heel Zuid Afrika omdat het collegegeld met 10% omhoog zou gaan. Jullie zullen er vast al wel over in het nieuws gehoord hebben. Eerst even de belevenissen hier voorafgaand aan de protesten, daarna zal ik jullie mijn persoonlijke (gelukkig niet-gewelddadige) ervaring van de protesten delen.
Sinds de laatste keer heb ik weer wat leuke dingetjes gedaan en ben ik weer wat leuke weekendjes weggeweest! Aangezien het einde van het studiejaar eraan kwam, waren er veel activiteiten, zoals Leavers Dinner in mijn Harry Potter dining hall (een sjiek diner - op het eten na want het blijft dining hall - waarbij iedereen in jurkjes en pak was en er gespeeched werd), ‘diploma’-uitreiking diner van mijn vrijwilligerswerk, fines met mijn res (dit is een drankspelletje waarbij je mensen een foei of een compliment geeft voor dingen die ze afgelopen jaar gedaan hebben, erg hilarisch), etentje met mijn voetbalteam, een braai met vrijwilligers werk en een einde-jaars braai met de environmental department. Lekker druk dus! Daarnaast vond nog het WK rugby plaats waarbij ZA tot de halve finale is gekomen. Verder ben ik samen met een meisje uit mijn huis 14 km wezen hiken in Waters Meeting Nature Reserve hier vlakbij en een lekker dagje wezen zeilen! Het weer is inmiddels behoorlijk goed, dus lekker zonnen, zwemmen en zeilen. Precies wat je wil op zo’n mooie dag in zo’n mooie omgeving!
Verder ben ik nog twee weekendjes weggeweest. De eerste naar Kenton on Sea, met name om lekker even een weekendje te zonnen op het strand. We hebben daar, naast een mooie strandwandeling, ook paardgereden over het strand, wat heel gaaf was! Op de terugweg naar Grahamstown nog wat giraffes gezien langs de weg, het blijft heel gaaf al die dieren!
Het tweede weekendje was naar Mountain Zebra National Parc. Een heel mooi park met echt een savannah-achtige omgeving. Heel droog en vlak en geheel vol met allerlei grazende dieren. Erg gaaf! Eigenlijk meer het landschap dat je in Afrika verwacht, maar Zuid-Afrika heeft zo’n enorme afwisseling in landschappen, dat je eigenlijk niets kan verwachten. In het park hebben we een cheetah trekking tour gedaan. Hiermee ga je mbv een sensor op zoek naar een cheetah. Toen we er vlakbij waren met de auto, zijn we verder gaan lopen (met een ranger met een wapen ter bescherming voorop) totdat we op zo’n 5 meter afstand stonden van de cheetah. Prachtig beest! Hij trok zich verder weinig van ons aan en bleef lekker in de schaduw chillen onder een struik (gelukkig maar).
Los van de leuke weekendjes weg, wordt er doordeweeks ook hard gestudeerd en veel opdrachten ingeleverd. Zodoende ben ik wederom ook weer op een field trip gegaan voor studie. Dit keer voor het vak ‘Climate Change & Adaptation’. Het doel van de field trip was om uit te zoeken wat de lokale bevolking in kleine dorpjes nu al ervaart als gevolg van Climate Change en wat ze kunnen doen om hiermee om te gaan (adaptation). We gingen naar een klein dorpje 2 uur rijden hier vandaan bij de Cat river. Eenmaal aangekomen druppelde mensen (een uur lang) een voor een binnen om ons te komen helpen (met als beloning een gratis lunch). De sessie begon met uitleggen wat Climate Change eigenlijk is. Dit zorgde voor een vrij grappig situatie, want de docent had uitgelegd dat het CO2 zorgde voor een deken om de aarde en ze had daarbij een tekening gemaakt. Toen ze eenmaal vroeg wat er gebeurde als de zon op de aarde - met de deken er overheen – scheen, kwam de vraag van de lokale mensen ‘waar de wolken precies waren in dit verhaal’. Erg grappig en zo zie je maar weer hoe belangrijk het is dat je een duidelijke uitleg geeft en tekeningen een realistisch beeld moeten geven. Na de uitleg zijn we in kleinere groepen allerlei oefeningen gaan doen, waaronder het tekenen van een kaart van hun omgeving en een tijdlijn waarin ze weerfluctuaties beschreven. Daarnaast moesten ze vertellen welke problemen ze ervaarden in het dagelijks leven en dit probeerden we te relateren aan climate change (bv. droge periodes met weinig regen, waardoor er minder voedsel van het land kwam of overstromingen door extreme regenbuien, waardoor alle wegen overstroomden etc). Super interessant om te doen en zo met de lokale bevolking samen te werken!!
Na alle opdrachten te hebben ingeleverd en presentaties te hebben gegeven, kwam de laatste drukke normale studieweek eraan. Deze liep alleen even wat anders dan gedacht … De protesten doken ineens uit het niets op (voor mij althans).
Het begon al op een zondagnacht waarbij honderden studenten 's nachts alle ingangen naar de campus blokkeerden, banden in de fik stoken en de residences in gingen om mensen mee te krijgen te protesteren. Rhodes University had besloten de uni direct te sluiten, aangezien de campus onbereikbaar was voor docenten en ze de studenten ruimte wilde geven om te protesteren. Woensdag was het nationale protestdag. De campus was al gesloten, maar in berichten stond dat het een residentiële campus is, dus niet alles gesloten kon worden (zoals de huizen en de dining hall). De protestanten dachten hier anders over en helaas was mijn residence het eerst aan de beurt. Eerst met name bonken op alle deuren, daarna geroep dat ze de boel gingen blokkeren dus je er niet uit kon als je nu niet ging. Ik lag nog in een halve roes en was zéker niet van plan m'n bed uit te komen om te protesteren. Tot het brandalarm af ging na een tijd en zelfs m'n warden (vrouwelijke huisbaas) langskwam om te vertellen dat ik er écht uit moest komen (oké dat moet je toch echt respecteren). Na een luide kreet, al roepend dat het 'ridiculous' was kreeg ik het te horen 'welcome to South Africa'. Daar stond ik dan.. In m'n pyjama, op straat, rond 5.30 in de ochtend. Blijkbaar was er gedreigd dat ze de boel in de fik zouden steken. Lekker sfeertje! In de middag toch maar met honderden, misschien wel duizenden studenten al zingend en dansend in een stoet door de stad gelopen. Gave ervaring!
Alles werd erbij gehaald in de protesten en met name de beloftes die bij de afschaffing van apartheid gemaakt zijn aan de benadeelden en verder helaas ook racisme. Wat een complexe cultuur en wat een geschiedenis. Alles wat je al wel in lichte vorm mee had gekregen voor de protesten, kwamen nu in extreme vorm naar boven. Op een zeker moment stonden er honderden mensen tegenover de politie en werd er geroepen 'all the white people to the front'. Blijkbaar had de dag ervoor in Kaapstad een situatie voorgedaan waarbij witte mensen een cirkel rondom de zwarten maakten, om ze te beschermen tegen de politie. Blijkbaar wordt hier minder snel op blanke mensen geschoten door politie... Zo zijn er nog wel tal voorbeelden waar racisme naar boven kwam, ook in minder positieve vormen als in 'kill all the white privilidged' ed. Maar uiteindelijk was er maar 1 gezamenlijk doel: 'FeesMustFall'. Donderdag zou de uni weer openen, maar dit stonden de protestanten niet toe. Colleges werden geblokkeerd en docenten hun kantoor uit gedreigd. Nieuwe update volgde: de uni werd ook de rest van de week gesloten. Eerlijk gezegd was ik er wel een beetje klaar mee. De sfeer werd wat agressiever en concentreren op studie was lastig met alles wat er gaande was. Intussen ontstonden er ook 'xenophobia' attacks (gevechten tegen buitenlanders die banen innemen) in de townships. Traangas en granaten werden tegen ze gebruikt door de politie en ons werd uit veiligheid afgeraden de campus te verlaten. Terwijl het daar juist ook niet meer zo prettig was door de protesten. Gelukkig waren de protesten in Grahamstown gelukkig niet zo gewelddadig als in Kaapstad en Johannesburg.
Vrijdag kwam dan eindelijk het goede nieuws: alle eisen werden ingewilligd: 0% stijging van het collegegeld. Eindelijk rust en voor ons exchange studenten een goed moment er even lekker vijf dagen tussenuit te gaan: de wild coast verkennen!
De wild coast is echt een ander zuid Afrika dan we gezien hebben langs de garden route. Dit was veel meer het pure ZA en eigenlijk meer een beetje zoals ik ZA had verwacht. Blijkbaar was dit gebied vroeger een aparte staat genaamd de 'Transkei' en na het afschaffen van de apartheid is het pas officieel onderdeel van ZA geworden. Er waren hier dan ook nauwelijks blanke mensen en ook geen townships. Het was ook helemaal niet toeristisch en dus nog heel authentiek. Heel mooi om dit deel van ZA ook te zien!
We zijn eerst twee dagen naar Port St Johns geweest waar we hebben gerust en zijn bijgekomen van de protesten en verder naar een waterval zijn gewandeld en heilige modderbaden hebben bezocht. De lokale bevolking doet deze modder op hun gezicht als bescherming tegen de zon. Toen we terug liepen wilden ze allemaal met ons op de foto, heel schattig en ook een teken dat er niet zó veel toeristen komen daar. Daarna zijn we naar Coffee Bay geweest waar we een heleboel plannen hadden zoals zonnen en surfen, maar dat ging allemaal niet omdat het helaas de gehele dag regende. Als laatste zijn we via hole in the wall (mooie rotsen in de zee) naar Bulungula gereden. De wegen in de wild coast waren al niet zo goed, maar naar Bulungula hebben we uren over zand&grindwegen gereden waar je vaak niet harder dan 30 km/h kon. Hele mooie en pure route, maar ook een lange, hobbelige tocht. Als je dan aankomt heb je ook wat, super mooi uitzicht en een totaal verlaten plaats (geen bereik, elektriciteit van zonnepanelen en het dichtstbijzijnde ziekenhuis op 2 uur rijden). We hebben daar een wandeling door het ‘dorpje’ gemaakt en gezien hoe ze hun mooie ronde huisjes zelf van kleisteen maakten. Na een mooie wandeling langs het strand was er dan ook weinig meer te doen dan een relaxte massage te nemen.
Zoals je leest, maak ik naast het studeren het echte ZA dus wel mee! Zowel de mooie natuur als de complexe cultuur. Er wordt mij hier af en toe gevraagd of er nog wel wat gestudeerd wordt en dat het allemaal maar een groot vakantie feest lijkt te zijn. Maar (helaas) kan ik jullie daarmee geruststellen. Vanaf nu is het keihard aan de bak! De hele maand november examens maken, zwoegen en studeren dus! Met tussendoor gelukkig nog wel een weekendje Jeffrey’s Bay (strand) om een beetje bij te komen tussendoor.
Nu dus even keihard aan de bak, maar 23 november maak ik mijn laatste tentamen en dan is het tijd voor een maandje reizen! Twee weken Namibië met de exchange studenten en twee weken Tanzania samen met Maurice! Ik kijk er erg naar uit! Uiteraard mis ik jullie thuis ook allemaal, maar gelukkig ben ik gezellig weer thuis met de kerst!
Veel liefs,
Fardau
-
31 Oktober 2015 - 17:04
Desiree:
Spannend -
02 November 2015 - 22:13
Oma:
Het is of wij erbij zijn. Leuk en spannend vooral die studenten protesten. Ik zie je daar al meelopen in je pyama. Het is gelukkig goed afgelopen .
Nu nog de laatste loodjes en dan nog een heerlijke vakantie maand. Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley