Cambodja

Na een spannende en lange rit vanaf Maleisië via het demonstrerende Bangkok en de meest beruchte grensovergang ter wereld wat betreft scams (scams met visa's met name, maar ook doktersverklaringen, bussen, wisselkoersen etc.) was ik dan eindelijk aangekomen in Cambodja! Direct toen ik de grens overging begon het landschap te veranderen en dit was een mooie verassing, want het leek net Friesland! Ontzettend groen, een vlak landschap en bovendien zag je de kinderen, in schooluniform weliswaar, fietsend opweg naar school. Net thuiskomen dit!

De eerste bestemming was Siem Reap, wat betekende dat ik gelijk in het hart van Cambodja begon; bij de tempels van Angkor Wat. Deze tempels waren werkelijk waar prachtig! Ik heb daar in totaal 15 uur rondgelopen en tempels bekeken voordat ik er genoeg van kreeg, dus dat zegt genoeg. Zeker de zonsopgang bij de 'main' Angkor Wat tempel was betoverend. Nu mocht het ook nog zo zijn dat mijn slipper besloot kapot te gaan op de eerste dag, wat betekende dat ik de hele dag , onder luid gejuich en duimen omhoog van alle Japanners (begrijp nog steeds niet waarom), op blote voeten heb rondgelopen over de stoffige paden rondom en in de tempels. Grappige ervaring! Na de lange tempel dagen in Angkor Wat, was er in de avond altijd een leuk feestje in Angkor What?!

Naast de tempels heb ik in Siem reap nog een 'cultural booze cruise' gedaan door de floating villages (dit was niet extreem cultureel haha), een circus bezocht en naar het landmijnmuseum geweest wat behoorlijk indrukwekkend was. Ik had geen idee dat er nog zo ontzettend veel mijnen lagen in Cambodja en er jaarlijks nog zoveel slachtoffers van landmijnen zijn. Akelige beelden van een vreselijke geschiedenis die ze hier hebben gehad.

Om in die trent de geschiedenis van Cambodja verder te ontdekken, ben ik met de nachtbus (wat absoluut geen pretje was aangezien deze bussen niet gemaakt worden voor lange toeristen en ik veelste dicht naast een stinkende 60-jarige Aziaat zat) naar Phnom Penh gegaan om de killings fields te bekijken en S21, een gevangenis waar mensen gemarteld werden. Dit was een hele indrukwekkende dag. Het is ongelofelijk om te zien/horen wat Cambodja nog maar zo kort geleden allemaal heeft doorgemaakt.

Voor degenen die het verhaal achter de killing fields niet kennen, van 1975-1979 was de Kmer Rouge met Pol Pot aan de macht die vond dat de boeren op het platteland het basisvolk zijn en dat mensen die in de stad wonen of geleerden verkeerde gedachten hadden. Om deze reden zijn er 3 miljoen mensen (mensen die in de stad woonden, leraren, doktoren, mensen die 2 talen spraken etc inclusief hun kinderen) vermoord over 300 killing fields verspreid over het land. Dit gebeurde echt op afschuwelijke manieren, want kogels waren te duur.. Niet echt een vrolijk verhaal, maar wel goed om een beetje te begrijpen wat de mensen hier hebben doorstaan, nog maar zo kort geleden.

Nu ik vooral in de twee grote best wel toeristische steden was geweest, leek het me leuk het 'echte' platteland een beetje te bekijken in Kratie, wat langs de Mekong rivier ligt. Hier heb ik een goede 35 km gefietst langs de Mekong rivier over hobbelige zandwegen door leuke kleine dorpjes waar de mensen geen engels spraken en vrolijk naar ons zwaaide omdat ze nauwelijks toeristen zien. Ze hebben allemaal kleine groentetuintjes en zijn op die manier dus zelfvoorzienend. Cambodja staat wat betreft maandelijks inkomen tussen de armste landen in het rijtje met bv Ethiopië, maar ik denk dat het qua levenskwaliteit een wezenlijk verschil is, aangezien het land in Cambodja qua vruchtbaarheid veel meer te bieden heeft dan de arme grond in Afrika.

Naast het plattelandsleven waren er , een eindje verderop bij Krampi, vanuit een bootje op de Mekong rivierdolfijnen te spotten! Deze mooie wezentjes zijn helaas aan het uitsterven, er zijn er nog 75 in de rivier, maar ik heb ze wel kunnen spotten gelukkig! In Kratie werd de dag altijd afgesloten met cocktails op een roof top barretje met uitzicht over de rivier, bij zonsondergang. Ik heb weinig te klagen hier geloof ik!

Na een hele lading aan culturele activiteiten; tempels, musea, gevangenissen, killing fields etc., werd het wel weer eens tijd om even een strandje op te gaan zoeken, in Shenoukville ditmaal. Hier heb ik Tom en Niek, waarmee ik de Transsiberie expres heb gedaan, nog een dagje gezien, aangezien ze daar toevallig ook waren. Verder lekker op 't strand met een boekje erbij, hele relaxte sfeer daar.

Om deze ontspanning even door te zetten, ben ik na twee dagen met de boot naar Koh Rong gegaan, wat echt een prachtig paradijselijk eiland is met de mooiste witte stranden en blauwe zee. Daar heb ik lekker van genoten! Daarnaast had ik met 4 zweedse meisjes en een NLse een dagje kayaks gehuurd en zijn daarmee naar een onbewoond eiland gepaddeld. Echter, op de terugweg begon een van de drie kayaks midden op zee te zinken, wat tot chaos en zelfs gehuil onder de zweedse meisjes leidde en gelach onder de NL'ers (we kennen geen genade). Een lekker hectische, maar achteraf wel best grappige situatie!

Over boten gesproken; op dit eiland heb ik ook mijn eerste full moon party meegemaakt en dat was me wat! Het vond plaats op een ander eiland wat ongeveer 40 min varen zou zijn, tickets 15 dollar. Echter, was ik hier wat laat mee en was alles uitverkocht. Toch wilde ik, samen met 30 anderen, wel graag naar dat feestje toe. 'Gelukkig' was er een local die hier wat business in zag en die aanboodt voor 5 dollar pp met zijn (een heel stuk) kleinere long tail boot erheen te varen en ons op t strand te droppen, zodat we het feest stiekem binnen konden sneaken. Een klein risico'tje maar ja je wil wat!

Dit eindigde echter in een hels drama!! De boot was overvol met slechts twee zwemvesten en de golven waren gigantisch. We voeren in het pikdonker over zee zonder licht en niemand wist dat wij dat wij daar waren en we waren zeker niet op zwemafstand van het vaste land. Op het moment dat het water de boot in kwam klotsen en het een aantal keer een haartje scheelde of we omsloegen, was het echt even niet meer zo grappig. Iedereen in spanning wensend er levend af te komen en onszelf vervloekend waarom we in Azië, waar het legale al niet zo veilig is, in he-mels-naam met ali-illegali mee gingen! Het was me een avontuur, gelukkig zijn we (na 1,5h) 'veilig' aangekomen, heb ik een mooi feestje gehad en ben ik op de terugweg mooi stiekem bij de grote boot naar binnengeglipt voor een veilige terugrit!

De volgende bestemming was Kampot wat bekend staat om de Kampot pepper. Vanuit hier wat tripjes gemaakt naar Bokor national parc, zoutvelden, peper plantages en naar Kep. Kep staat bekend om zijn verukkelijke krab. De krabben werden vers voor onze neus uit de zee gehaald en deze werden bereid met een Kampot pepper saus uiteraard. Kost wat moeite het te eten, maar super lekker!

Zonder het echt in de gaten te hebben, was het inmiddels al bijna kerst. Heel gek om dat te beseffen in deze hitte en zonder een gevoel van tijdsbesef tijdens het reizen. Om dit gevoel te versterken heb ik kerst op het strand gevierd. Hier heb ik op de 24ste een uitgebreid Zweeds kerstdiner gehad en 's avonds naar een feestje op het strand gegaan waar er afgeteld werd voor de kerst met vuurwerk, kerstliedjes en iedereen met kerstmutsen op. Was een leuke avond! Gekke ervaring om op het strand te liggen met kerstmuziek op de achtergrond, maar was een bijzondere ervaring! Volgend jaar vier ik het echter weer gezellig met de familie ;)

Inmiddels ben ik nu in Vietnam aangekomen, in Ho Chi Minh. Grote stad met 6 miljoen scooters die je over de voeten rijden. Heerlijke chaos! Ze weten hier ook wel hoe er een feestje gevierd moet worden, dus ik ga hier ook oud&nieuw vieren.

Ik hoop dat jullie allemaal gezellige kerstdagen hebben gehad met heerlijk eten. Ik wens jullie alvast een gelukkig nieuwjaar toe en ik laat weer wat van me horen in 2014!

Liefs,

Fardau